قانون مرخصی کارکنان یکی از حقوق اساسی کارگران است و وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی آن را تنظیم کرده است. این قانون، حقوق و تعهداتی را برای کارفرمایان و کارکنان در زمینه مرخصی تعیین می‌کند. مرخصی‌ها به چندین دسته تقسیم می‌شوند که در زیر به توضیح هرکدام از انواع مرخصی در قانون کار اشاره می‌کنیم:
مرخصی سالیانه
یکی از انواع مرخصی در قانون کار است که براساس آن کارفرمایان موظف‌اند به هر کارگر حق مرخصی سالیانه با پرداخت حقوق و مزایا برای یک دوره کاری مشخص ارائه دهند. مدت مرخصی سالیانه برای هر کارگر براساس مقرراتی محاسبه می‌شود که در قانون کار ایران تعیین شده است. در این دسته کارگر می‌تواند از مرخصی خود در طول سال استفاده کند.
مرخصی ساعتی
مرخصی ساعتی یکی دیگر از انواع مرخصی در قانون کار است که به‌جای مرخصی روزانه به‌صورت ساعتی محاسبه می‌شود.
موارد استفاده
· کارهایی که به صورت نوبتی و شیفتی انجام می‌شوند.
· کارهای موقت و فصلی
· کارهای پاره‌وقت
نحوه محاسبه: برای هر ۳۰ ساعت کارکرد، ۲ ساعت مرخصی ساعتی تعلق می‌گیرد.
حداکثر مرخصی ساعتی در سال ۹۰ ساعت است.
مرخصی استعلاجی
از دیگر انواع مرخصی در قانون کار است که به‌منظور بیماری یا حادثه برای کارگر یا کارمند صادر می‌شود.
موارد استفاده
· ارائه گواهی معتبر پزشکی از مراکز درمانی طرف قرارداد تأمین اجتماعی
· نحوه محاسبه: تا سقف دو ماه با حقوق کامل و مازاد بر دو ماه با نصف حقوق قابل استفاده است.
نحوه استفاده: با ارائه گواهی پزشک به کارفرما قابل استفاده است.
مرخصی با حقوق
از دیگر انواع مرخصی در قانون کار است که کارگر یا کارمند درصورت استفاده از آن مبلغی از حقوقش کم نمی‌شود.
موارد استفاده
· استراحت و تفریح
· انجام امور شخصی
نحوه محاسبه: به ازای هر ۳۰ روز کارکرد، ۲.۵ روز مرخصی با حقوق تعلق می‌گیرد.
نحوه استفاده: با اعلام قبلی به کارفرما و در زمان‌های مناسب استفاده می‌شود.
مرخصی اجباری
در میان انواع مرخصی در قانون کار مرخصی اجباری نوعی مرخصی است که به‌دلیل تعطیلی رسمی یا اتفاقات پیش‌بینی‌نشده به کارگر یا کارمند تعلق می‌گیرد.
موارد استفاده
· تعطیلات رسمی مانند عید نوروز، ۱۲ فروردین، ۲۲ بهمن و…
· تعطیلات غیرمترقبه مانند وقوع سیل، زلزله و…
نحوه محاسبه: با توجه به تعداد روزهای تعطیلی، به‌صورت روزانه محاسبه می‌شود.
نحوه استفاده: نیاز به اعلام به کارفرما ندارد و به طور خودکار اعمال می‌شود.
مرخصی بدون حقوق در قانون کار
مرخصی بدون حقوق جزئی از انواع مرخصی در قانون کار است که بدون پرداخت حقوق به کارگر یا کارمند تعلق می‌گیرد.
موارد استفاده
· انجام امور شخصی
· مسافرت
· شرکت در دوره‌های آموزشی
نحوه محاسبه: به‌صورت ماهانه و به ازای هر ماه حداکثر ۳۰ روز قابل استفاده است.
نحوه استفاده: با موافقت قبلی کارفرما می‌توان از آن استفاده کرد.
مرخصی منفی نمونه‌ای
مرخصی منفی به مرخصی گفته می‌شود که کارگر یا کارمند بیش از حد مجاز از آن استفاده کرده باشد.
موارد استفاده: در میان انواع مرخصی در قانون کار، مرخصی منفی پیش بینی نشده است.
نحوه محاسبه: درصورت استفاده بیش‌ازحد از مرخصی، کارگر یا کارمند موظف است معادل روزهای اضافی مرخصی استفاده‌شده را به‌صورت کارکرد جبران کند.
مرخصی ورزشی از دیگر انواع مرخصی در قانون کار
مرخصی ورزشی نوعی مرخصی است که به کارگر یا کارمند برای شرکت در مسابقات ورزشی تعلق می‌گیرد.
موارد استفاده: شرکت در مسابقات ورزشی در سطح ملی و بین‌المللی
نحوه محاسبه: به ازای هر روز حضور در مسابقات ورزشی
مرخصی زایمان
یکی دیگر از انواع مرخصی در قانون کار است. زنانی که به‌دلیل زایمان مجبور به غیبت از کار می‌شوند، حق مرخصی زایمان را دارند.
قانون مرخصی را وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی تنظیم می‌کند و می‌تواند تحت تأثیر تغییرات قانونی و مقررات دولتی باشد. بهتر است برای اطلاعات دقیق‌تر و به‌روزتر درباره انواع مرخصی در قانون کار، مستندات قانونی جاری را مطالعه کنید یا با واحدهای مربوط در وزارت کار تماس بگیرید.
نحوه محاسبه مرخصی در قانون کار
نحوه محاسبه انواع مرخصی در قانون کار ایران بسته به نوع آن و شرایط مختلفی که در قوانین مربوط تعریف شده‌اند، متفاوت است. در اینجا به‌طورکلی نحوه محاسبه برای مرخصی سالانه و مرخصی استعلاجی را توضیح می‌دهیم:
محاسبه مرخصی سالانه
برای محاسبه مرخصی سالانه، ابتدا سابقه کار کارگر در محل کار مورد نظر محاسبه می‌شود. سابقه کار معمولاً براساس تاریخ ورود به کار بررسی و سپس براساس سابقه کار، تعداد روزهای مرخصی محاسبه می‌شود. به طور معمول برای هر سال کاری، مدت مشخصی از مرخصی تعیین می‌شود؛ مثلاً در بسیاری از موارد، برای هر سال کاری، ۲۱ روز مرخصی مشخص می‌شود. اگر کارگر در سال مورد بررسی، سابقه کامل داشته باشد، مرخصی با حقوق کامل اعطا می‌شود. اگر کارگر سابقه کار کمتری داشته باشد، مرخصی با نیمه حقوق دریافت می‌کند.
محاسبه مرخصی استعلاجی
مرخصی استعلاجی براساس نیاز پزشکی کارگر محاسبه می‌شود و با دیگر انواع مرخصی در قانون کار کمی متفاوت است. پزشک معالج مسئول تعیین مدت مرخصی استعلاجی و اعلام آن به کارفرماست.
تعداد روزهای مرخصی استعلاجی معمولاً براساس دستورات پزشک تعیین می‌شود؛ به عبارت دیگر، زمانی که پزشک معالج فرد را برای استراحت و درمان لازم می‌داند، تعداد روزهای مرخصی استعلاجی تعیین و به کارفرما اعلام می‌شود.
طبق مفاد قانون کار ایران، علاوه بر مرخصی سالانه و مرخصی استعلاجی تعداد دیگری از انواع مرخصی در قانون کار نیز تعیین شده است که روزهای آن‌ها از قبل مشخص شده است. این انواع مرخصی عبارت‌اند از:
مرخصی زایمان
تعداد روزها: حداکثر ۹ ماه پس از زایمان با حقوق کامل برای خانم‌ها و ۳ روز برای آقایان
مرخصی ازدواج
تعداد روزها: حداکثر ۱۲ روز با حقوق کامل
مرخصی تشویقی
تعداد روزها: حداکثر ۳ روز در سال با حقوق کامل
مرخصی مرگ نزدیکان
تعداد روزها: بین سه تا هفت روز درصورت فوت نزدیکان (همسر، فرزندان، والدین، برادران و خواهران) با حقوق کامل
مرخصی تشویقی برای تحصیل
تعداد روزها: حداکثر ۱۵ روز در سال برای تحصیل کارگر یا فرزندان وی با حقوق کامل
مرخصی غیرحضوری (مرخصی بدون حقوق)
تعداد روزها: حداکثر ۶ روز در سال برای انجام امور شخصی
مرخصی مادران شیرده
تعداد روزها: حداکثر ۲ ساعت در روز برای شیردهی با حقوق کامل
ممکن است شرایط دقیق‌تری برای اعطای انواع مرخصی در قانون کار در دستورالعمل‌ها و مقررات داخلی هر سازمان و شرکت تعیین شده باشد، اما به‌طور عمومی انواع مرخصی در قانون کار را برای شما شرح داده‌ایم.
ذخیره مرخصی، نگه داشتن بخشی از مرخصی برای استفاده در آینده
ذخیره مرخصی به معنای نگه داشتن بخشی از مرخصی‌های استحقاقی کارگر یا کارمند برای استفاده در سال‌های بعد است. این کار طبق ماده ۶۶ قانون کار جمهوری اسلامی ایران امکان‌پذیر است.
مزایای ذخیره مرخصی
استفاده از مرخصی در زمان‌های مورد نیاز: با ذخیره مرخصی می‌توانید زمانی که بیشتر نیاز دارید از آن استفاده کنید؛ مانند زمانی که قصد سفر دارید یا می‌خواهید از خانواده خود مراقبت کنید.
برنامه‌ریزی بهتر برای مرخصی: ذخیره مرخصی به شما این امکان را می‌دهد تا برای مرخصی‌های خود بهتر برنامه‌ریزی کرده و از آن‌ها مؤثرتر استفاده کنید.
جلوگیری از هدر رفتن مرخصی: اگر از تمام مرخصی‌های خود در یک سال استفاده نکنید، می‌توانید با ذخیره آن، از هدر رفتن جلوگیری کنید.
نحوه ذخیره مرخصی
طبق قانون کار، کارگران می‌توانند تا ۹ روز از مرخصی استحقاقی خود را برای سال بعد ذخیره کنند. برای این کار باید در پایان سال به کارفرمای خود اطلاع دهند که قصد دارند بخشی از مرخصی خود را ذخیره کنند. کارفرما نیز موظف است این موضوع را در سوابق آن‌ها ثبت کند.
نکات مهم درباره ذخیره مرخصی
در میان انواع مرخصی در قانون کار، فقط مرخصی استحقاقی ذخیره می‌شود و انواع دیگر مرخصی مانند مرخصی استعلاجی، مرخصی زایمان و مرخصی فوت بستگان درجه یک را نمی‌توان ذخیره کرد. درصورت استفاده نکردن از مرخصی ذخیره‌شده در سال بعد، کارفرما موظف است معادل آن را به‌صورت نقدی به شما پرداخت کند. برای ذخیره بیش از ۹ روز مرخصی و ذخایر دیگر انواع مرخصی در قانون کار، باید با موافقت کارفرمای خود اقدام کنید.
مواردی که باید به آن‌ها توجه کرد:
برخی کارفرمایان ممکن است با ذخیره مرخصی کارمندان خود مخالفت کنند. در این صورت، شما می‌توانید با مراجعه به اداره کار و امور اجتماعی از حقوق خود دفاع کنید.
در برخی قراردادهای کار، ممکن است شرایط خاصی برای ذخیره مرخصی تعیین شده باشد. قبل از ذخیره مرخصی، حتماً قرارداد کار خود را بررسی کنید.
ذخیره مرخصی می‌تواند راهکار مفیدی برای استفاده بهینه از مرخصی‌های شما باشد. با برنامه‌ریزی درست، می‌توانید از این حق قانونی خود به بهترین نحو استفاده کنید.
مبلغ مرخصی به ورثه
به موجب ماده ۷۱ قانون کار جمهوری اسلامی ایران، درصورت فوت کارگر، مبلغ مرخصی‌های استفاده‌نشده وی به ورثه او تعلق می‌گیرد. برای محاسبه و پرداخت این مبلغ به ورثه، مراحل زیر باید انجام شود:
- محاسبه مبلغ مرخصی
تعداد روزهای مرخصی استفاده‌نشده کارگر در سال فوت
مزد روزانه وی در سال فوت (محاسبه‌شده براساس حقوق پایه، مزایای مشمول بیمه و حق مسکن)
- پرداخت مبلغ مرخصی
این مبلغ را باید کارفرما به وراث قانونی کارگر پرداخت کند.
برای دریافت مبلغ مرخصی، وراث باید به اداره کار و امور اجتماعی محل کارکرد متوفی مراجعه و مدارک لازم را ارائه کنند.
مدارک لازم برای دریافت مبلغ مرخصی
· گواهی فوت کارگر
· شناسنامه و کارت ملی وراث
· حکم انحصار وراثت
· آخرین قرارداد کار یا لیست حقوق و دستمزد کارگر
نکات مهم
· اگر کارگر در طول دوره کار خود از مرخصی‌های استحقاقی‌اش استفاده نکرده باشد، وراث وی می‌توانند مبلغ آن را دریافت کنند.
· درصورت فوت کارگر بعد از اتمام قرارداد کار و قبل از تسویه حساب کامل، وراث وی می‌توانند برای دریافت مطالبات خود از جمله مبلغ مرخصی استفاده‌نشده اقدام کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نحوه محاسبه و پرداخت مبلغ مرخصی به ورثه می‌توانید به قانون کار یا اداره کار و امور اجتماعی مراجعه کنید.
حسابداری حقوق و دستمزد چیست؟
حسابداری حقوق و دستمزد فرایندی است که در آن اطلاعات مربوط به حقوق و دستمزد کارکنان یک سازمان، از جمله پرداخت حقوق، مزایا، کسورات، مالیات و سایر موارد مربوط، ثبت، تجزیه و تحلیل می‌شوند. این فرایند به‌منظور اطمینان از پرداخت درست و به‌موقع حقوق و دستمزد به کارکنان، رعایت قوانین مالیاتی و نظارت بر هزینه‌های مربوط به نیروی انسانی انجام می‌شود. همچنین حسابداری حقوق و دستمزد می‌تواند به مدیران کمک کند تصمیمات مدیریتی مؤثرتری در زمینه‌های مرتبط با پرداخت حقوق و دستمزد بگیرند. افزون بر این راهبردهای بهبود عملکرد نیروی انسانی را تدوین کنند.
درواقع می‌توان گفت حسابداری حقوق و دستمزد در یک سازمان، یکی از حیاتی‌ترین بخش‌های مدیریت مالی است. این بخش معمولاً به‌صورت زیرسازمانی در داخل دپارتمان منابع انسانی یا بخش مالی فعالیت می‌کند.
پرداخت حقوق و دستمزد
این بخش مسئول محاسبه و پرداخت حقوق و دستمزد کارکنان است. اطلاعاتی مانند ساعات کاری، مزایای اضافی (مانند اضافه کاری یا مزایای خاص)، کسورات (مثل مالیات و بیمه) و سایر عوامل مربوط در این بخش محاسبه می‌شود.
مالیات و بیمه
این بخش به محاسبه و پرداخت مالیات و بیمه‌های مرتبط با حقوق و دستمزد کارکنان می‌پردازد و شامل مالیات بر درآمد شخصی، بیمه‌های اجتماعی و سایر امور مالیاتی است.
ثبت و انبارداری اطلاعات
این بخش مسئول ثبت و نگهداری اطلاعات مربوط به حقوق و دستمزد کارکنان است. این اطلاعات می‌تواند شامل جزئیاتی مانند حقوق پایه، مزایا، کسورات، مشخصات فردی و سایر اطلاعات مربوط به هر کارمند باشد.
پیش‌بینی هزینه‌ها و بودجه‌بندی
این بخش مسئول پیش‌بینی هزینه‌های مربوط به حقوق و دستمزد در آینده و بودجه‌بندی مالیاتی و بیمه‌ای است. این کارها به مدیران کمک می‌کند برنامه‌ریزی مالیاتی بهتری داشته باشند.
پایش و رفع اشکال
این بخش مسئول پایش اجرای صحیح سیستم حسابداری حقوق و دستمزد است و درصورت وجود هرگونه اشکال یا اختلال برای رفع آن اقدام می‌کند.
این بخش‌ها با همکاری نزدیک با دیگر بخش‌های سازمانی مانند مدیریت منابع انسانی، حسابداری عمومی و مالی، واحد مالیاتی و بیمه‌ای و دیگر بخش‌های مرتبط صورت می‌گیرد. هدف از این بخش‌ها ایجاد سیستم حسابداری جامع و مؤثر برای مدیریت بهینه حقوق و دستمزد کارکنان است.
دستمزد چیست؟
دستمزد به مبلغ پولی گفته می‌شود که کارگر یا کارمند به‌عنوان پاداش برای انجام کاری خاص دریافت می‌کند. این پرداخت عموماً هفتگی یا ماهیانه صورت می‌گیرد و معمولاً براساس توافقات قبلی و قوانین محاسبه می‌شود.
اجزای اصلی دستمزد شامل موارد زیر است:
- حقوق پایه (حقوق اساسی)
این بخش از دستمزد، مبلغی است که کارفرما به‌عنوان حقوق اساسی به کارمند پرداخت می‌کند. این مبلغ معمولاً براساس ساعت کاری یا ماهیانه تعیین و در قرارداد کاری یا توافقات مشابه ذکر می‌شود.
- اضافات
اضافه کاری به موقعیت‌هایی اطلاق می‌شود که یک کارمند اضافی کار می‌کند؛ مثلاً بیش از تعداد ساعات استاندارد هفتگی یا ماهانه. در این صورت، کارمند باید برای این ساعات اضافه کاری مبلغی اضافی دریافت کند که اضافات به دستمزد محسوب می‌شود.
- پاداش‌ها
پاداش‌ها معمولاً به‌عنوان پاداش‌های مالی یا غیرمالی به کارمندان داده می‌شوند که دلیل آن عملکرد خوب، انجام پروژه‌ها یا دستیابی به اهداف مشخص است. این پاداش‌ها معمولاً به‌صورت مالی به دستمزد افزوده می‌شوند.
- مزایا و مزایای غیرنقدی
شامل مواردی مانند بیمه‌های بهداشتی، بیمه بازنشستگی، تعطیلات ماهانه، بلیت‌های تفریحی، تخفیفات و سایر مزایای غیرنقدی است که کارمند به‌عنوان بخشی از دستمزد و مزایای کاری دریافت می‌کند.
در کل، دستمزد نقش مهمی در جذب و نگهداشتن کارمندان، ایجاد انگیزه برای بهبود عملکرد و ایجاد رضایت کارمندان از محیط کاری دارد و باید به‌دقت و با رعایت قوانین محاسبه و پرداخت شود.
تفاوت دستمزد اسمی و واقعی
دستمزد اسمی مقدار پولی است که به کارگر پرداخت می‌شود، درحالیکه دستمزد واقعی نشان‌دهنده قدرت خرید آن پول با در نظر گرفتن سطح قیمت‌ها در دوره زمانی خاصی است. به عبارت دیگر، دستمزد واقعی بیانگر مقدار کالاها و خدماتی است که کارگر می‌تواند با دستمزد خود خریداری کند.
تفاوت کلیدی بین این دو مفهوم در این است که دستمزد اسمی فقط به ارقام پرداختی توجه می‌کند؛ درحالیکه دستمزد واقعی ارزش آن پول را درباره تورم و قیمت‌ها می‌سنجد. فرض کنید در سال ۱۴۰۰ دستمزد اسمی کارگری ۱۰ میلیون تومان باشد. در سال ۱۴۰۱، با وجود افزایش ۲۰ درصدی دستمزد اسمی کارگر به ۱۲ میلیون تومان، اگر سطح قیمت‌ها نیز ۲۰ درصد افزایش یافته باشد، قدرت خرید کارگر همانند سال ۱۴۰۰ باقی می‌ماند.
چرا دستمزد واقعی مهم است؟
ارزیابی رفاه اقتصادی: دستمزد واقعی نشان‌دهنده سطح زندگی و رفاه اقتصادی افراد در طول زمان است.
تأثیر تورم: دستمزد واقعی به ما می‌گوید که با وجود افزایش قیمت‌ها، کارگران چقدر می‌توانند از نظر اقتصادی پیشرفت کنند.
مذاکرات دستمزدی: در مذاکرات دستمزدی، کارگران و کارفرمایان باید به تغییرات دستمزد اسمی و دستمزد واقعی توجه کنند تا از عادلانه بودن افزایش دستمزدها اطمینان حاصل شود.
عوامل موثر بر دستمزد واقعی
دستمزد اسمی: هر چه دستمزد اسمی بیشتر باشد، قدرت خرید نیز بیشتر خواهد شد.
سطح قیمت‌ها: افزایش تورم منجر به کاهش قدرت خرید و دستمزد واقعی می‌شود.
بیکاری: در بازار کار با نرخ بیکاری بالا، کارفرمایان ممکن است قدرت چانه‌زنی کارگران را برای افزایش دستمزد اسمی کاهش دهند این امر می‌تواند به کاهش دستمزد واقعی و صرف‌نظر کردن کارگر یا کارمند از حق خود درباره انواع مرخصی در قانون کار که برای او تعریف شده، بینجامد.
رشد اقتصادی: رشد اقتصادی پایدار می‌تواند سبب افزایش دستمزد اسمی و بهبود قدرت خرید شود.
درمجموع دستمزد واقعی نشانگر بهتری از رفاه اقتصادی در مقایسه با دستمزد اسمی است. با توجه به تغییرات دستمزد واقعی در طول زمان، می‌توان از روند زندگی و وضعیت معیشتی افراد در جامعه آگاهی یافت.
واحد حسابداری و منابع انسانی چه نقشی در محاسبه حقوق و دستمزد دارند؟
واحد حسابداری و منابع انسانی نقش‌های حیاتی و همبسته‌ای در فرایند محاسبه حقوق و دستمزد ایفا می‌کنند. در اینجا به تفصیل شرح وظایف هریک می‌پردازیم:
واحد منابع انسانی
جمع‌آوری اطلاعات: واحد منابع انسانی وظیفه جمع‌آوری اطلاعات اولیه مربوط به کارکنان مانند اطلاعات مربوط به استخدام، اطلاعات مربوط به حقوق و مزایا، اطلاعات مربوط به غیبت و انواع مرخصی در قانون کار و اطلاعات مربوط به عملکرد را بر عهده دارد.
به‌روزرسانی اطلاعات: این واحد باید به‌طور مداوم اطلاعات مربوط به کارکنان را به‌‌روز نگه دارد تا از دقت محاسبات حقوق و دستمزد اطمینان حاصل شود.
ارائه گزارش: واحد منابع انسانی باید گزارش‌هایی را درباره حقوق و دستمزد به مدیریت ارائه دهد تا آن‌ها بتوانند تصمیمات آگاهانه درباره جبران خدمات و بودجه سازمانی بگیرند.
انطباق با قوانین: این واحد باید اطمینان حاصل کند محاسبات حقوق و دستمزد با تمام قوانین و مقررات مربوط از جمله قوانین کار و مالیاتی مطابقت داشته باشد.
واحد حسابداری
محاسبه حقوق و دستمزد: واحد حسابداری از اطلاعات ارائه‌شده توسط واحد منابع انسانی برای محاسبه حقوق و دستمزد هر کارمند براساس نرخ دستمزد، مزایا، کسورات و سایر عوامل مربوط استفاده می‌کند.
پرداخت حقوق و دستمزد: این واحد مسئول پرداخت حقوق و مزایا به کارکنان به‌موقع و طبق برنامه است.
نگهداری سوابق: واحد حسابداری باید تمام سوابق مربوط به حقوق و دستمزد از جمله فیش‌های حقوقی، گزارش‌های مالیاتی و سایر مدارک را برای اهداف حسابداری و قانونی نگهداری کند.
تهیه گزارش: این واحد باید گزارش‌هایی را درباره حقوق و دستمزد به مدیریت ارائه دهد تا آن‌ها بتوانند آگاهانه درباره جبران خدمات و بودجه سازمانی تصمیم بگیرند.
تعامل بین واحدها
واحدهای حسابداری و منابع انسانی باید به‌طور نزدیک با هم کار کنند تا مطمئن شوند فرایند محاسبه حقوق و دستمزد به‌طور دقیق و کارآمد انجام می‌شود. این همکاری شامل اشتراک‌گذاری اطلاعات، هماهنگی فرایندها و حل مشکلات به‌طور مشترک است.
نرم‌افزار حقوق و دستمزد
نرم‌افزار حقوق و دستمزد نرم‌افزاری است که برای محاسبه، مدیریت و پرداخت حقوق و دستمزد کارکنان به کارفرمایان و صاحبان مشاغل کمک می‌کند.
· قابلیت‌ها
محاسبه حقوق و دستمزد براساس اطلاعات پایه مانند نرخ دستمزد، ساعات کار، مزایا، مالیات و بیمه
صدور فیش حقوقی و گزارش‌های مربوط به حقوق و دستمزد
مدیریت انواع مرخصی در قانون کار و غیبت‌ها
اتصال به سیستم‌های حضور و غیاب
محاسبه مالیات و بیمه
تهیه گزارش‌های آماری و تحلیلی
·مزایا
افزایش دقت و سرعت در محاسبه حقوق و دستمزد
کاهش خطاهای انسانی
صرفه‌جویی در زمان و هزینه
امکان تجزیه و تحلیل داده‌های مربوط به حقوق و دستمزد
سهولت در رعایت قوانین و مقررات مربوط به حقوق و دستمزد
نرم‌افزار دریافت و پرداخت
نرم افزار دریافت و پرداخت نرم‌افزاری برای ثبت و مدیریت تراکنش‌های مالی مانند دریافت‌ها و پرداخت‌هاست.
· قابلیت‌ها
ثبت فاکتورها و صورتحساب‌ها
صدور چک و حواله
مدیریت حساب‌های بانکی
تهیه گزارش‌های مربوط به دریافت‌ها و پرداخت‌ها
· مزایا
افزایش نظم و انضباط در امور مالی
سهولت در پیگیری و کنترل تراکنش‌های مالی
کاهش خطاهای انسانی
امکان تجزیه و تحلیل داده‌های مالی
صرفه‌جویی در زمان و هزینه
لیست حقوق چیست؟
لیست حقوق سندی است که جزئیات حقوق و مزایای پرداختی به هر کارمند در یک دوره زمانی مشخص، معمولاً ماهانه، را نشان می‌دهد. این سند را کارفرما برای سازمان امور مالیاتی کشور ارسال می‌کند و شامل اطلاعاتی مانند موارد زیر است:
· اطلاعات کارفرما: نام، آدرس و شماره کد کارفرما
· اطلاعات مربوط به دوره پرداخت: ماه و سال پرداخت
· اطلاعات مربوط به کارکنان: نام، نام خانوادگی، کد ملی، شماره حساب بانکی و سایر اطلاعات مربوط به هر کارمند
· جزئیات حقوق و مزایا: حقوق پایه، مزایای قانونی، اضافه کاری، حق مسکن، حق اولاد، بن غذا، مالیات و سایر کسورات
· خالص پرداختی: مبلغ نهایی که به هر کارمند پس از کسر کسورات پرداخت می‌شود
اهداف لیست حقوق
· محاسبه مالیات: از لیست حقوق برای محاسبه مالیات بر حقوق کارکنان استفاده می‌شود.
· ثبت سوابق: لیست حقوق سندی برای اثبات پرداخت حقوق و مزایا به کارکنان عمل می‌کند.
· گزارش‌دهی به سازمان امور مالیاتی: کارفرمایان موظف هستند لیست حقوق کارکنان خود را ماهانه به سازمان امور مالیاتی ارسال کنند.
نحوه ارسال لیست حقوق
ارسال لیست حقوق به‌طور الکترونیکی از طریق سامانه سازمان امور مالیاتی انجام می‌شود. کارفرمایان باید برای ارسال لیست حقوق در این سامانه ثبت نام کرده و اطلاعات مربوط به کارکنان و حقوق و مزایای آن‌ها را وارد کنند.
اهمیت لیست حقوق
لیست حقوق سندی مهم برای کارفرمایان، کارکنان و سازمان امور مالیاتی است. این سند به شفافیت و صحت پرداخت حقوق و مزایا به کارکنان کمک کرده و همچنین تضمین می‌کند تعهدات مالیاتی کارفرمایان به‌درستی انجام می‌شود.
نکات مربوط به لیست حقوق
· کارفرمایان موظف هستند لیست حقوق را برای هر دوره پرداخت به‌طور دقیق و کامل تهیه و ارسال کنند.
· درصورت اشتباه در لیست حقوق، کارفرما موظف است برای اصلاح آن اقدام کند.
· کارکنان می‌توانند با مراجعه به واحد منابع انسانی کارفرمای خود، از جزئیات لیست حقوق خود مطلع شوند.
درمجموع، لیست حقوق نقشی اساسی در نظام پرداختی کارکنان ایفا می‌کند و به تضمین رعایت حقوق کارکنان و تعهدات قانونی کارفرمایان کمک می‌کند.
سخن پایانی
در این مقاله، به بررسی انواع مرخصی در قانون کار پرداخته شده است. از مرخصی‌های استعلاجی تا مرخصی‌های تشویقی و مرخصی‌های زایمان، هر یک از این‌ها نقش مهمی در ایجاد تعادل بین زندگی شخصی و حرفه‌ای کارمندان دارند.
با در نظر گرفتن اهمیت بی‌بدیل بهداشت روانی و جسمی کارمندان، وزارت کار که نهادی مسئول است، برنامه‌ریزی و اجرای سیاست‌ها و مقرراتی را برای ارائه انواع مرخصی در قانون کار ارائه کرده است. این اقدامات، نه‌تنها به بهبود کیفیت زندگی کارمندان کمک می‌کند، بلکه در افزایش بهره‌وری و کاهش نرخ غیبت نیز مؤثر است.
از آنجا که کارمندان ارزش بزرگی برای هر سازمان و وزارتی دارند، اطمینان از اینکه آن‌ها به مرخصی‌های استراحتی و استعلاجی دسترسی دارند، امری بسیار حیاتی است. این تدابیر نه‌تنها سبب افزایش رضایتمندی و حفظ سلامت کارمندان می‌شود، بلکه به بهبود عملکرد و کاهش هزینه‌های مربوط به غیبت و بیماری نیز می‌انجامد. درنتیجه، با توجه به اهمیت حفظ سلامت و رفاه کارمندان، انواع مرخصی در قانون کار برای بهبود کیفیت زندگی کاری و بهره‌وری در محیط کاری، امری ضروری به شمار می‌رود.
